Bienvenidos ä Meggiko!

Hallo allemaal, dit is poging 2 omdat het hele verhaal gewist is !GRRRRRRRRRRR.

Na de lange busreis van 31 uur, hadden we echt even tijd nodig om uit te rusten. Dat hebben we gedaan bij Yellow Guesthouse in Antiqua. Het was een heel relax hostel met mooie kamer en een gezamelijke keuken. Het was heel koud in de nacht, dat is lekker om te slapen. Antigua is een mooi oud stadje omringd door hoge bergen en vulkanen. De vulkanen zijn heel actief, op een ochtend kwam er een grote aswolk uit een vulkaan.

Na een hoop tips van mede reizigers hebben we besloten om door Guatemala omhoog te reizen, richting Belize i.p.v. in één keer door te steken naar Mexico.

Om half 8 werden we opgehaald door de mini fan. Het was een 8 uur lange rotrit. De wegen zijn op zich niet zo slecht maar er zitten duizenden drempels in de weg en de chauffeur, was de slechtste die we ooit gehad hebben. Hij trok op met slippende banden en vlak voor een drempel ging hij keihard en schokkend remmen. Jef is nooit wagenziek maar deze keer had hij een reispilletje of 2 nodig. Het reis er naar toe was gelukkig wel de moeite waard, kwamen we later achter.

Lanquin is een dorpje van niks middenin de bergen in the middle of nowhere. De enigste reden dat mensen hier komen is voor 'Chemuc Sampey'. Wij dus ook!

Na een nacht in ons rieten hutje geslapen te hebben moesten we de volgende morgen, om 8 uur met 20 man staand in 2 pick ups. Het was ongeveer anderhalf uur rijden over een afstand van 12 kilometer. We reden langs bergdorpjes waar alle vrouwen nog in traditionele kleding lopen en overal alleen maar houten hutjes. Leuk om op deze manier het echte leven van Guatamla te proeven.

Toen we aankwamen op de plek waar onze tour begon, konden we nog even snel de lunch bestellen (rijst en kip) , en toen gingen we op pad. Eerst kwamen we langs een mega schommel waarvan je in de rivier moet springen. Een meter of 6 boven het water. De rivier is prachtig mooi maar steen koud. Toen we allemaal onderkoeld waren gingen we de grot in. Iedereen kreeg een kaars en toen gingen we de grot in. Je moet steeds zwemmen en dan weer een stuk klimmen dieper en dieper de grot in. In Europa zou dit nooit mogen. Af en toe moesten we door watervallen heen klimmen aan een touw of door hele nauwe kieren persen. Het was wel super gaaf. Elke keer was het een uitdaging om je kaars aan te houden maar vaak was het onmogelijk en moest je hem snel weer aansteken bij iemand die nog wel een brandende kaars had.

Na ongeveer een uur zwemmen en klimmen en springen en blauwbekken waren we weer buiten. Toen gingen we hiken naar een hoge berg vanwaar je uitzicht had over het stuk rivier waar alles om draait: Chemuc Sampey". Echt super mooi. Op de foto komt het nog niet half zo mooi over als dat het was. Na 100 foto's daalden we af naar de rivier waar we konden zwemmen.

De volgende ochtend vroeg was het tijd voor weer 8 uur balen in de minifan. Het volgende doel was Flores. Een dorpje op een eiland in een groot meer in het noorden van Guatemala. De meeste mensen gaan hierheen om de Maya tempels van Tikal te bezoeken. We twijfelden om dit te gaan doen want we hebben al andere Maya tempels gezien maar we waren er nu toch zo dichtbij. Zo gezegd zo gedaan. We sliepen in een tent bij het park. Een hutje koste 80 euro per nacht dus een tent voor 25 euro was geen slechte optie. De tempels waren mooi maar wij zijn geen diehard tempel liefhebbers en uiteindelijk is het altijd een stapel stenen. Sorry voor de liefhebbers van tempels, stelletje cultuur barbaren dat we zijn.

Na Tikal werd het tijd voor een nieuw land, Belize. Met de bus gingen we naar Belize city en vandaar met de speedboat naar Caye Caulker Island. Marijke had een appartementje geboekt via internet. Er zijn geen auto's op het eiland alleen golfkarretjes. Danny de taxi man met zijn gouden tanden wist wel waar we moesten zijn en bracht ons voor 15 Belize dollar naar de goede plek. Het was een super plek. We hadden een klein appartementje met een mooie keuken en een veranda met hangmat en dakterras. Ook kregen we fietsen om naar het centrum te fietsen. Het is echt een Reggae relax eiland met allemaal rasta's die de hele dag niks nuttigs doen. Een beetje Bob Marley luisteren en bier drinken is wel de meest intensieve bezigheid van de dag.
Voor 8 dollar kochten we 5 snappers van de vissers die s'middags terugkwamen aan de steiger. Jef had zelf nog een "Jackfish"gevangen dus we hadden een bbq vol vis. 4 nachten hebben we hier doorgebracht, toen werd het tijd om verder te gaan naar Mexico.

Het was 3 uur met de speedboat deze keer. De boot zat stampvol. Omdat Marijke altijd zeeziek is hebben we aan de kapitein gevraagd of we boven bij hem op het dek mochten zitten, het mocht!!!! Als vips zaten we lekker buiten en onder ons zat iedereen als sardines in blik. Marijke had nergens last van gelukkig.
We kwamen aan in Chetumal waar we al onze bagage in een grote rij moesten leggen omringd door millitairen met automatische guns. Een drugshond ging alle tassen langs en er werden er 2 uitgehaald. We weten niet of die wat bij zich hadden. Wij mochten gelukkig door. We zijn 1 nacht in Chetumal gebleven maar hier is niks te doen. Een lelijke stad en het is er heel heet. De volgende morgen hebben we de bus genomen naar Campeche. We hadden een 14 persoons dorm helemaal voor onszelf! Meestal nemen we een prive kamer maar deze keer dachten we om eens in een dorm te slapen om wat goedkoper uit te zijn. Uiteindelijk was het dus nog een privé kamer met 14 bedden.

We wisten eigenlijk niet precies hoe we de resterende tijd in Mexico moesten besteden. Door een man uit Canada werden we op het idee gebracht om toch nog maar naar het zuiden te gaan omdat we nog genoeg tijd hadden. Vandaar dat we nu hier in San Christobal zijn beland. We hebben de nachtbus genomen om hierheen te gaan. Om 9 uur in de ochtend stopte de bus ineens in een file. Het bleek een wegafzetting te zijn vanwege een demonstratie. Lees: De wegafzetting waren 4 middel grote stenen en een spandoek waardoor voor tien tallen touristenbussen etc. het niet meer mogelijk was door te rijden. Het kwam erop neer dat we maar gewoon met onze rugtassen het dorp door moesten wandelen en aan de andere kant een taxi te regelen om op bestemming te komen, We hadden niet veel keus dus zo gezegd zo gedaan. Nog 2 uur hobbelen achterin een pickup met 12 man (als veel te veel kippen in een hok) en we waren helemaal gebroken aangekomen. Nu blijven we hier nog 2 dagen en dan gaan we langzaam weer terug omhoog richting Cancun. Vandaar vliegen we 1 maart naar de VS!

Nou, iedereen weer een beetje bijgepraat? Mooi! Tot snel.